Post Description

1. De man van de blauwe cirkels:
Commissaris Adamsberg raakt geïntrigeerd door de blauwe krijtcirkels die her en der in Parijs op straat verschijnen. De tekenaar laat telkens een voorwerp in de cirkel achter: een leeg blikje, een badmuts, een plastic poppetje, een dode muis.
Volgens Adamsberg ademen de cirkels wreedheid uit. Een psychiater bevestigt hem dat de cirkeltekenaar geobsedeerd is door de dood.

2. De omgekeerde man:
Commissaris Adamsberg reist af naar de Provençe, waar een boerin is gedood door een nachtelijke wolf. In de sensatiepers is van de wolf al een mythische weerwolf gemaakt.
Adamsbergs ex-geliefde Camille woont met haar Canadese vriend in het gebied. Zij roept Adamsbergs hulp in, de enige politieman die gek genoeg is om het weerwolfverhaal niet meteen als massahysterie af te doen.

3. Maak dat je wegkomt:
In Parijs zijn signalen van een nieuwe pestuitbraak. Er vallen zelfs enkele doden te betreuren.
De immer nuchtere commissaris Adamsberg ('Ik vraag me af of je als smeris op den duur geen smeris wordt') gelooft echter niet dat de zwarte dood rondwaart en gaat op zoek naar een 'doodgewone' moordenaar die de stad met zijn morbide pestgrap terroriseert.
De media daarentegen zijn op hol geslagen en wakkeren de angst van de bevolking aan.

4. De terugkeer van Neptunus:
Inspecteur Adamsberg probeert al dertig jaar lang een moordenaar, bijgenaamd Neptunus, te ontmaskeren. Hij weet wie de man is, maar hij heeft bewijzen nodig die ook anderen kunnen overtuigen.
Deze Neptunus, inmiddels hoogbejaard, is er nu op lepe wijze in geslaagd om - tijdens een werkbezoek aan Canada - van Adamsberg zelf een moordverdachte te maken. Adamsberg moet alles in het werk stellen om zijn onschuld te bewijzen.