Post Description

Wat is dat toch met die mannen die de kaap van vijftig overschrijden? Na het-terug-naar-de-bron-gevoel van Nick Caves Grinderman is nu ook Swans weer onder ons. De zwanenzang van Michael Gira en zijn companen dateert uit ?97. Sindsdien hield Gira zich bezig met zijn solo-exploten, zijn label Young God Records en het wisselend collectief The Angels of Light. Hij settelde zich en kreeg een baby. Maar de Swans zijn niet dead. De goorste, smerigste, hondsbrutaalste en coolste groep van de jaren tachtig en negentig heeft net een nieuwe uit. We waren dan ook zeer benieuwd of het vuur nog steeds even hevig brandt.

Het moet gezegd: ?My father will guide me up a rope to the sky? is een kopstoot van jewelste en een lik-op-stuk voor de hele muziekwereld. Het lijkt of Gira alle energie van de laatste vijftien jaar samenbalde en in één gulp van 45 minuten over de luisteraar uitstort. Bovendien geeft hij nog steeds blijk van een zeer gezonde en bizarre dosis sardonische humor. ?You fucking people make me sick? begint als een kinderliedje met labelgenoot Devendra Banhart en zijn eigen dochter van 3,5 aan de vocals, maar ontaardt in de grootste claustrofobische geluidschaos van hier tot Timboektoe.

Hoe vreemd het ook klinkt: ?My Father?? is geen zware of moeilijk verteerbare plaat geworden, wel een zeer klassiek Swans-album. We zien er de humor wel van in. Het speelgenot druipt er gewoon vanaf. Het lijkt of Gira en vrienden er een duivels plezier in scheppen om de luisteraar voortdurend op het verkeerde been te zetten. ?No words/No thoughts? begint - hoe onwaarschijnlijk het ook moge klinken - met iets dat klinkt als heuse kerkklokken om dan in een kolkende kakofonie te ontaarden. ?Jim? is een ode aan bloedbroeder Jim G. Thirlwell van Foetus. ?My birth? en ?Reeling the liars in? zijn dan weer typische Gira-songs. 'Inside Madeline' is een mooie ode aan zijn dochtertje.

Hoe je het ook draait of keert: Gira blijft Gira. Als hij zijn uit duizenden herkenbare doodgraversstem openzet, dan geeft het niet of hij dat solo doet of met The Angels of Light of met Swans. Maar ?My father?? is tegelijk intens én spannend én gemeen. Swans is met voorsprong de meest onwaarschijnlijke comeback van het jaar. We hebben Swans heel lang gemist. Meer nog: de wereld heeft bands als Grinderman en Swans op dit moment gewoon heel hard nodig. Schop ze een geweten, Michael, en ga nooit meer weg. ?My father?? behoort tot de beste albums van het jaar 2010. 

tracklist :

No words
No thoughts
Reeling the liars in
Jim 
My birth
You fucking people make me sick
Inside Madeline
Eden Prison
Little mouth 

Neem ook mee :

Sugarcubes - Life's Too Good            1436939     
The Clash - Very Best Of...vol 1         1438503
2 Timeless Cd's In One Set " Japan "    1433966
The Sisters Of Mercy - Temple Of Love   432689
Joe Jackson - The Collection     431340
12 Girls band - 12 Girls of Christmas   1426431
12 Girls band - Best Covers   1430903
Death Angel - Rarities   1422513