Post Description

Sean Filkins was van 2004 tot 2007 zanger van Big Big Train (de albums 'Gathering Speed' en 'The Difference Machine') en dat hoor je op zijn eerste, indrukwekkende soloplaat 'War and Peace & Other Short Stories'. Hij kreeg het gezelschap van een schare bekende en minder bekende acolieten, waaronder vriend Lee Abraham (die Filkins een gastrol aanbood op zijn eigen debuut 'Black and White').

De titel Are You Sitting Comfortably? zou een verwijzing naar de IQ-klassieker uit '89 kunnen zijn, maar daar houdt de vergelijking op. Een radio speelt Hubert Parry's populaire hymne Jerusalem, waarvan ELP in '73 een machtig mooie versie schreef op de tekst van William Blake. In het bekende vers "And was Jerusalem builded here, among these dark Satanic Mills" refereren de duivelse fabrieken naar de industrialisering. Hierin is gemakkelijk Filkins' geloofsbelijdenis te lezen, want dit album is een statement tegen oorlogvoering en ontmenselijking.

De felle neoprog en de tekst in The English Eccentric verraden Filkins' verleden bij BBT: onder de charmante eilandmentaliteit die beschreven wordt schuilen de kleine zonden en existentiële twijfels van de mens. De excentrieke karakters in het verhaal (zoals de vader van zijn vriendin die hem naar het leven stond) komen tot leven in de muziek, variërend tussen symfonisch en felle rock. De krolse bas is van Dave Meros (Spock's Beard). Lee Abraham (ex-Galahad) en Gary Chandler (Jadis) staan gecrediteerd voor leadgitaar, maar wij gokken op de laatste voor de uitmuntende solo uit de finale.

Een onweer en overvliegende jets; dan een mengeling van sitar en fluit (berusting) en didgeridoo (dreiging), waarna een tabla zich bij het koor voegt. Later zorgt ook een flamencogitaar voor een exotische voetnoot. Prisoner Of Conscience Part 1 The Soldier schetst een even warmhartig als ontluisterend beeld van het soldatenbestaan in verre landen: "This life so sacred / this life so fragile / yet so cold." Die tweestrijd blijkt ook uit het tegenover elkaar schikken van gezongen hymne (denk aan Parry) en felle progrock.

Soms lijkt de tekst de zanglijnen te overladen, maar dat is enkel een eerste indruk. Op Filkins' zang is overigens niks aan te merken; hij heeft een aangename stem in de hogere registers. Tussentijdse climaxen zorgen ervoor dat deze epic van negentien minuten voldoende piekt. Ten slotte bouwt men op naar een grootse finale waarin de gitaarsolo van Darren Newitt het lijden van de soldaat op zich neemt en de luisteraar opzadelt met een emotionele spanning die het hart aanspreekt.

Meer keyboardgeoriënteerd is Part 2 The Ordinary Man. Een excellente John Sammes levert niet zomaar ondersteuning maar is de gelijke gesprekspartner van een verhalende Filkins. Deze brengt zijn eigen Fanfare For The Common Man. De invloed van het hymnische lied is opnieuw niet veraf. Vanaf de gitaarsolo van John Mitchell (It Bites, Arena) stuwt Filkins het naar nieuwe emotionele hoogtes met als slot een op Yes geïnspireerde vocale harmonie: "This live / this love / this life".

De tweede epic, Epitaph For A Mariner (kan het nog Engelser?)? is twintig minuten puur genot. Eerst een traditionele hymne met vocalise, dan het schitterende Maelstrom, dramatisch opgebouwd. Suspensevolle filmmuziek als het ware. Halfweg de track herken je plots het gitaarmotief uit Yes' Onward en brengt Filkins een ode aan marinier William Pull. Het slotdeel Epitaph is niet minder indrukwekkend: "We bow our heads in shame / No tears must fall / For me". De coda op piano komt als een verrassing; prachtig toch hoe de spanningsboog het neerleggen van het slotakkoord blijft uitstellen.

Sterkere Yes-invloeden in Learn How To Learn: je kunt je gemakkelijk Anderson en Howe voorstellen op zang, akoestische gitaar en mandoline. Maar eigenlijk is het origineel het instrumentale Pastoral van newagegitarist Geoff Webb (van het album 'Heaven & Earth' uit '04). Sitar en exotische percussie doen de luisteraar op passende wijze uitgeleide. Maar het valt te hopen dat dit nog maar het begin is van Filkins' solocarrière. 'War and Peace & Other Short Stories' is niets minder dan een klein meesterwerk.