Post Description

Op speciaal verzoek de HR versie..

"Het duo maakt ook onderdeel uit van The Gloaming, een Anglo-Amerikaanse zgn. supergroep. Topmuzikanten die het soms prettig vinden hun talenten te bundelen en dan wezenloos mooie dingen doen. Maghisterscoile heeft er bijna een jaar geleden vier albums van gespot. Die staan hier: 

https://www.nzbserver.com/?search%5Btree%5D=%7Ecat0_z3&sortdir=DESC&sortby=stamp&search%5Bvalue%5D%5B%5D=filesize%3A%3E%3ADEF%3A0&search%5Bvalue%5D%5B%5D=filesize%3A%3C%3ADEF%3A274877906944&search%5Bvalue%5D%5B%5D=Title%3A%3D%3ADEF%3A%22The+Gloaming%22#/?page=getspot&messageid=YmpFK3PsKIsZbqgXAe1WE%40spot.net

Het duo werkt ook regelmatig samen met Laurie Andersen, Garth Knox, Sufjan Stevens en St. Vincent. Ze worden veel gevraagd en dat is niet voor niets. Prachtig album met Bartlett op piano and Ó Raghallaigh op Hardanger d’amore. Dat is een tien-snarige viool. De vijf bovenste snaren worden bespeeld, de vijf daar een paar millimeter onder, gaan in trilling als de bovenste vijf bespeeld worden en ondersteunen het geluid (sympathetic strings). Een bijzonder instrument.

Een prachtig, soms dromerig album dat je tegelijkertijd soms ook ontglipt. Tijdloos en niet in een categorie te plaatsen. En dan is het goed.

Oh ja, writteninmusic.com vertelde er ook over en ook Dick heeft ook gelijk:

Een verrassende stap kan het debuut van het duo Caoimhín Ó Raghallaigh & Thomas Bartlett zeker genoemd worden. Een album dat volledig onverwacht uit de lucht komt vallen. Al helemaal nadat The Gloaming, de band waar ze beiden vanaf de start deel van uitmaken, na hun uitgebreide 2019 tour na hun wederom meesterlijke derde album, een pauze heeft ingelast. Maar zolang het zo briljant uitpakt als wat deze mannen op hun duodebuutalbum laten horen kunnen we alleen maar verheugd zijn.

Violist en fiddle-speler Caoimhín Ó Raghallaigh en pianist Thomas Bartlett zijn fascinerend getalenteerde jonge muzikanten die in The Gloaming, met de goddelijke fiddle-speler Martin Hayes als flinke drive, net zo verstild als voluit kunnen gaan. Op hun eerste album samen kiezen Ó Raghallaigh en Bartlett optimaal voor de verstilling en dat pakt wonderlijk mooi uit.

Het prachtige pianospel van Bartlett klinkt ingetogen en melodisch, vol met de mooiste pianolijnen, Ó Raghallaigh vult aan met rijk spel dan weer met geluiden uit zijn instrument die het pianospel van Bartlett nog meer glans geven. De wisselwerking is ronduit subliem en de sfeer die ze in elke compositie weten op te roepen komt recht het hart binnen. De blend van Ierse folk en nieuw klassiek (eigentijds) die ook The Gloaming zo mooi herbergt, is ook hier het muzikale uitgangspunt.

Natuurlijk is die vergelijking met The Gloaming snel getrokken. Juist ook omdat beide muzikanten zo frontaal in het geluid van die band zitten en veel composities aanleveren. Maar juist omdat de composities op hun debuut zo ingetogen blijven creëert het ook weer een heel nieuwe muzikale wereld. Een wereld zwanger van schoonheid en optimisme en doordrenkt van melancholie.
Caoimhín Ó Raghallaigh & Thomas Bartlett is een album dat diep raakt. Echt elke compositie, elke toon die ze spelen, is zo raak en vol emotie dat je er terstond verliefd op wordt. Twee muzikanten op de toppen van hun kunnen die snappen dat meer heel vaak veel minder impact kan hebben. In verbluffende eenvoud overtuigen ze optimaal.

Het samenwerkingsdebuut van Caoimhín Ó Raghallaigh & Thomas Bartlett is zo bloedmooi als muziek bloedmooi kan zijn.''

Bron en tekst verantwoording :  Mac

Tracklist:
1. Kestrel
2. Strange Vessels
3. All Good Things
4. Zona Rosa
5. Wanderer
6. Open Shelter
7. We Thought We Knew
8. My Darling Asleep
9. Further Than Memory

Veel luisterplezier gewenst!..