Post Description

Prachtige biografische speelfilm, naar een origineel scenario van Valentine Davies en Oscar Brodney, over het helaas korte leven van de succesvolle bandleider Glenn Miller, schitterend geportretteerd door James Stewart. De film begint op het moment dat Miller nog een totaal onbekende en nu en dan berooide muzikant is waarvoor elk schnabbeltje, waar dan ook, meer dan welkom is. Ondertussen schrijft hij zijn eigen composities en is hij naarstig op zoek naar een eigen sound waarmee hij zich wil onderscheiden van de rest van de bandleiders en hun orkesten. Zijn vriendin uit zijn schooltijd, Helen (June Allyson) wordt zijn vrouw en blijkt zijn grootste stimulans. Ze beginnen een eigen orkest en langzaam maar zeker, met vallen en opstaan, komt de sound (de combinatie van gebruik van klarinet en saxofoon) waarnaar hij zocht bovendrijven. Het eerste hitsucces luidt 'Moonlight Serenade'. Er zullen nog velen volgen. Wederom een topprestatie van James Stewart onder regie van Anthony Mann. De aantrekkelijke June Allyson geeft hem echter prima partij als zijn aanbeden vrouw. Verder o.a. Harry Morgan als zijn beste muziekvriend Chummy MacGregor (de echte Chummy McGregor was technisch adviseur bij deze productie), George Tobias als de suikeroom en geldschieter Si Schribman en Charles Drake als Don Haynes. Veel gastoptredens van echte muzikanten en artiesten: Frances Langford, Louis Armstrong, Ben Pollack, Gene Krupa, Barney Bigard, James Young, Marty Napoleon, Arvell Shaw, Cozy Cole, Babe Russin, The Modernaires en The Archie Savage Dancers. Natuurlijk zit de film boordevol muziek waarbij zijn grootste successen uiteraard niet mogen ontbreken: 'Moonlight Serenade', 'String of Pearls', 'Pennsylvania 6-5000', 'In The Mood' en 'Tuxedo Junction'. Verder nog o.a. uitvoeringen van 'Too Little Time', 'Basin Street Blues', 'St. Louis Blues', 'Adios', 'Little Brown Jug' en 'Chatanooga Choo Choo'. Het mooie camerawerk (in Technicolor) is van William Daniels. Deze productie won de Oscar voor Beste Geluidsopname. Aan de succesvolle carrière van de geliefde bandleider kwam tijdens WO-II een abrupt einde. Hij was kapitein in het leger en werd al gauw aangesteld als dirigent van de 'Army Air Force Band' met als doel de overzeese troepen te vermaken. Na een optreden in Engeland vloog hij op 15 december 1944 in een vliegtuig met mistig weer boven het Engelse kanaal en zou nooit op de plaats van bestemming arriveren. Het vliegtuig en het lichaam van de pas 40-jarige Miller werden nooit meer gevonden. Zijn dood werd omgeven met mysteries totdat in 1985 enkele RAF-piloten van destijds verklaarden dat ze juist op die avond boven het kanaal hun bommen hadden gedropt die ze bij een missie boven Duitsland, door slecht weer niet hadden kunnen gooien en een soortgelijk vliegtuig als dat waarin Miller zich bevond, op een lager niveau hadden zien vliegen. Hoe het ook zij, een triest einde voor een groot muzikant.

Bron TV

Cover Meegepost.

Geef De Server Even De Tijd.

Veel Plezier Er Mee.

Maak Mijn Tag Aan Als Je Niets Wil Missen