Post Description

Recensie | 25 april 2006 - Ik weet niet wat er bij Electronic Arts aan de hand is. De motivatie van het ontwikkelen lijkt echt ver, heel erg ver, te zoeken bij overzettingen van console naar handheld. Wat zouden ze daar zeggen ‘s morgens vroeg aan de vergaderzaal bij EA? "Hey, weet je, ik zat te denken hé! Wat als we nou eens die ene James Bond game... hoe heet die ook al weer? Nouja, maakt ook niet uit. Als we die nou eens poorten naar de PSP? Want die PSP-bezitters weten nog helemaal niet dat het James Bond-spel eigenlijk gewoon in tien dagen is klaargestoomd voor de PSP."

Maar genoeg over EA, je snapt de boodschap natuurlijk al een beetje. James Bond: From Russia With Love is op de PlayStation Portable een zwaar ondermaats spel. Om te beginnen met het verhaal: dat zit er niet in. Inderdaad, EA heeft even goed gekeken hoeveel er nou precies op die UMD-disc van de PSP past, en is tot de conclusie gekomen dat er heel wat moest worden geschrapt. En dus zullen PSP-bezitters het zonder echt verhaal moeten doen, op wat korte tussenfilmpjes na. Zodoende knal je je met Bond door de spelomgevingen zonder dat je echt een idee hebt waarom je er bent en wat je moet doen.

Dat is natuurlijk niet het enige dat is gesneuveld. Grafisch moet de PSP-versie van James Bond: From Russia with Love het ook met heel wat minder doen. Zo valt al meteen op dat de tegenstanders er ‘blokkerig’ uitzien wegens het gebrek aan genoeg polygonen en goede belichting. Daarnaast gedragen ze zich ook niet al te intelligent. Sterker nog, ze kunnen alleen schieten en af en toe durven ze het aan om zich twee stappen te verplaatsen. Een dieptriest niveau inderdaad. Om nog maar te zwijgen over de oneindigheid van onzichtbare muren waar je geregeld tegen aan loopt. Overigens heb ik nooit geweten dan Bond mank was aan beide benen. Mr. Martini laat zich namelijk zo houterig besturen dat je al na twee minuten neigt om het spel uit te zetten.

Het is dan ook geen kunst om je door de lineaire en saai vormgegeven levels heen te loodsen. Met verschillend wapentuig kun je gemakkelijk de tegenstanders onderuit maaien, en ik kan me niet voorstellen dat je ergens moeite mee zult hebben. Je kunt verschillende wapens op pikken van uitgeschakelde tegenstanders. Hoe meer vijanden je neer schiet, hoe meer ‘Bond points’ je krijgt. Als je genoeg Bond-points hebt, kun je je wapen upgraden zodat hij bijvoorbeeld sneller, krachtiger of meer accuraat is. Maar wegens het ontbreken van intelligentie bij je tegenstanders heb je dit niet of nauwelijks nodig. Aardig is dan wel weer de ‘Bond Focus Mode’. Met een druk op de knop wordt ingezoomd op een vijand. Je kunt dan zeer accuraat richten, en zo bijvoorbeeld op afstand iemand stijlvol door zijn hoofd schieten.

Verder zijn er ook een aantal levels geschrapt uit het spel, zoals de toffe race-levels die we kennen van de GameCube, Xbox en PlayStation 2. Om dit te ‘compenseren’ heeft Electronic Arts een Wi-Fi multiplayer-modus in het spel gestopt. Een rampzalige toevoeging. De spelomgevingen zijn te klein om met de twee tot vier man in rond te knallen, en de ellendige camera en besturing maken het spelen een nutteloze bedoening.

Zou op elke Custom Firmware moeten werken.