Post Description

Op 15 augustus 1984 vielen door de PKK getrainde Koerdische boeren politieposten in de plaatsjes Eruh (Siirt) en Semdinli (Hakkari) aan, waarbij twee Turkse agenten werden gedood. Dit was het begin van meerdere gewelddadige acties. Als tegenmaatregel besloot de Turkse overheid duizenden Koerden te rekruteren die, in ruil voor wapens en geld, als dorpswachten tegenover de PKK kwamen te staan. De PKK trad meedogenloos op tegen de dorpswachten en landheren, alsook tegen hun families, waarbij vrouwen en kinderen niet werden gespaard. Hierdoor verloor de PKK de sympathie van een deel van de Koerdische bevolking, waaronder die van Massoud Barzani, een Koerdische leider in Noord-Irak. De aanwezigheid van vele Turkse militairen zette echter ook kwaad bloed, waardoor veel Koerden voor het dilemma kwamen te staan of ze hun steun aan de PKK of aan de militairen wilden geven.

In maart 1990, tijdens het Koerdisch Nieuwjaar, liepen begrafenissen van gesneuvelde PKK'ers uit op demonstraties. Hierdoor kwam het probleem nationaal op de kaart te staan. In de loop van de jaren daarop kregen zo'n drieduizend PKK-guerrilla's de feitelijke macht in Oost-Turkije in handen.

Tegelijkertijd zocht Öcalan ook naar politieke mogelijkheden en begin jaren negentig stemde president Turgut Özal in met onderhandelingen. Behalve Özal, zelf Koerdisch, hadden echter weinig Turkse politici hier oren naar en nadat de president op 17 april 1993 aan een hartaanval overleed vervloog daarmee de hoop op verzoening. Toen Ankara Öcalans toenaderingen negeerde en de druk vanuit zijn achterban steeds groter werd, riep hij in juni 1993 de 'totale oorlog' uit.

Dit is een documentaire over de hoe de Turkse leger verschillende operaties opzet om de PKK aan te pakken.