Post Description

In het begin van de jaren negentig was The Orb een ware supergroep. Hun debuutalbum ‘The Orb’s adventures beyond the ultraworld’ was een groot succes, en de single ‘Little fluffy clouds’ was veelvuldig op MTV te zien en op de radio te horen. Het tweede album ‘U.F.Orb’ kwam zelfs op nummer één binnen in de Engelse album hitparade. Hun ambient-house werd genoemd als trance-variant van Pink Floyd. Ook het optreden op Pinkpop was memorabel te noemen.

De jaren daarna zijn wat The Orb betreft minstens wisselvallig te noemen. De muziek werd eerst abstracter (‘Orbvs Terrarvm’ en ‘Pomme Fritz’) en later weer veel toegankelijker (‘Orblivion’ en ‘Cydonia’), maar met steeds minder succes. Er volgden meer projectmatige jaren, maar The Orb begon behoorlijk in de vergetelheid te raken, tot aan het album ‘Baghdad Batteries’ dat voor een opleving zorgde.

De constante vergelijking van The Orb met Pink Floyd liet wel denken dat een samenwerking met deze twee bands op een of andere manier wel zou moeten plaatsvinden. Er zijn de nodige illegale cd’s verschenen met trance-remixes van Floyd albums, die werden uitgebracht als Pink Floyd & The Orb, maar daar hebben beide partijen zich altijd nadrukkelijk van gedistantieerd. Inmiddels heeft gitarist David Gilmour de nodige uurtjes gejamd met leden van The Orb, en heeft Orb baas Alex Paterson de opnames gemixt en bewerkt tot het album ‘Metallic Spheres’ dat nu uit is, een plaat met slechts twee nummers, ‘Metallic Side’ en ‘Spheres Side’, in totaal ruim drie kwartier muziek. 

Die twee tracks laten inderdaad de nodige gitaarklanken horen en meer als wat we van The Orb gewend zijn, maar dat is natuurlijk niet zo vreemd. Ook valt het op dat de plaat stilistisch duidelijk terugkeert naar het oude werk en dan met name de eerste twee platen. Het gitaarspel van Gilmour drukt hier een flinke stempel op, maar blijkt verrassend goed samen te gaan.

Die terugkeer naar dat oude geluid van The Orb zou natuurlijk beschouwd kunnen worden als een commerciële knieval en eerlijk is eerlijk, ‘Metallic Spheres’ is geen plaat die grijpt, stevige riffs heeft, zweet laat vloeien op de dansvloer. Daar is hij dan ook niet voor gemaakt. ‘Metallic Spheres’ heeft wel een groove, een mooie opbouw en laat zich prima voor allerlei doeleinden gebruiken. Of dat nu relaxend, met of zonder hoofdtelefoon, als achtergrondmuziek, of zachtjes dansend is. Buiten dit alles om, is het The Orb eindelijk weer eens gelukt een album af te leveren dat niet wisselvallig is en over de gehele speelduur luisterbaar is. Chill-Out! 



01 metallic side
02 spheres side