Post Description

***By Request***












Tristania wordt algemeen aanzien als één van de groten en grondleggers van wat gemakshalve het gothic metal-genre wordt genoemd. De combinatie van grom- en vrouwenzang, de emotionele gotische sferen en de logge, duistere muziek zorgden ervoor dat hordes beginnende muzikanten het pad van Tristania kozen. Ondertussen blijkt wel dat de band zelf flink gegroeid is. Hun vorige album 'Ashes' toonde een hang naar subtiele experimenten en op 'Illumination' is dat proces tot volle wasdom gekomen.

'Mercyside' mag de dans openen en doet dat op niet geheel onverwachte wijze: een zachte aanloop laat de song overvloeien in een midtempo passage, waarbij de gitaren een heerlijke wall-of-sound neerpoten en waarop de twee vocalisten Osten Bergoy en Vibeke Stene hun ding mogen doen. Osten wisselt geregeld met Vorph van het Zwitserse Samael tussen venijnige gromzang en heldere tonen, terwijl Vibeke net als op alle voorgaande releases een engelachtig tegengewicht mag vormen. De toetsen van Einar Moen zitten deze keer wat meer vooraan - in tegenstelling tot op 'Ashes' - wat het geheel ietwat dromeriger en minder hard doet overkomen. Soms wordt er geëxperimenteerd met vervorming op de zang en het valt op dat Vibeke bijna elk nummer mag aftrappen. 'The Ravens' lijkt op het eerste gehoor een wat standaard duister gothicnummer, maar de vocale melodieën van Vibeke en de zweverige gitaarlijn maken het toch net dat tikje specialer. Ook 'Destination Departure' of 'Lotus' krijgen een modernere aanpak en hebben heerlijk wegdromende toetsen doorheen hun ziel verweven. Let wel, dit zijn allemaal subtiele details die de eerste keer mogelijk verloren gaan. Tristania heeft er niet voor gekozen de makkelijk verteerbare weg op te gaan, maar verplicht de luisteraar om minstens drie keer naar dit album te luisteren. De songs die eerst nogal standaard leken, krijgen zo de tijd om te rijpen en onder het vel te kruipen. 

Het pleit ten zeerste in het voordeel van Tristania dat ze niet te beroerd zijn om nieuwe dingen uit te proberen. Wanneer dat zoals in het geval van 'Illumination' een dergelijk sterk album oplevert, valt die aanpak enkel toe te juichen. 


Tracklist:

"Mercyside" – 4:39 (Music: Hidle, Moen, Sorychta) 
"Sanguine Sky" – 3:50 (Lyrics: Kjartan Hermansen) 
"Open Ground" – 4:40 
"The Ravens" – 5:06 
"Destination Departure" – 4:34 (Lyrics: Moen) 
"Down" – 4:32 
"Fate" – 4:59 
"Lotus" – 5:08 
"Sacrilege" – 4:15 (Lyrics: Moen) 
"Deadlands" – 6:39